Helva dağıtma geleneği, Türk kültüründe farklı bölgeler ve topluluklar arasında değişiklik gösterebilir. Ancak genellikle vefatın hemen ardından, cenaze namazı kılındıktan sonra ya da ölümün ertesi günü helva yapılıp dağıtılır. Diğer bir yaygın uygulama ise, vefatın ardından 7., 40., ve 52. günlerde anma törenleri düzenlenmesi ve bu törenlerde helva dağıtılmasıdır.
Bu günler, İslam inançları ve Türk kültürel gelenekleri ile örtüşmektedir. Örneğin, 7. gün bir yas döneminin sonunu simgeler, 40. gün ise birçok kültürde olduğu gibi, ruhun ahirete geçişi ve kabullenme sürecinin bir parçası olarak kabul edilir. 52. gün ise, Türk kültüründe sıklıkla görülen ancak aslen İslam'la direkt ilişkilendirilemeyen bir gelenektir.
Helva dağıtmanın bu belirli günlerde yapılmasının ardındaki inanç, ölen kişinin ruhunun yattığı yerde rahat etmesi, yakınlarının ve topluluğun ruhsal açıdan destek bulabilmesidir. Her bir gün hem dini hem de kültürel bir öneme sahiptir ve topluluğun bir araya gelerek duygusal ve manevi açıdan bir dayanışma içinde olmalarını sağlar.

GELENEĞİN KÖKENLERİ
Helva dağıtmak, Türk kültürünün eski zamanlardan beri var olan bir gelenek olarak kabul edilir. Osmanlı dönemine kadar uzanan kökenleri vardır ve helva, toplumun sosyoekonomik seviyesi ne olursa olsun, genellikle her evde yapılabilecek bir tatlıdır. Ölen kişinin ardından helva yapılıp dağıtılması, bereketin ve dayanışmanın bir simgesi olarak kabul edilir.

RİTÜELİN AŞAMALARI
Helva yapımı ve dağıtımı ritüeli birkaç aşamadan oluşur. Öncelikle, helvanın yapılacağı gün ve saati belirlenir. Ardından, komşular ve akrabalar haberdar edilir. Helvanın yapımı için gerekli malzemeler hazırlanır ve topluluk üyeleri helvanın yapımına katılırlar. Helva tamamlandığında, ölen kişinin anısına dualar okunur ve helva, hazırlandığı evden çeşitli kişilere dağıtılır. Bu ritüel, insanların bir araya gelerek kaybettikleri kişiyi anmalarına ve duygusal destek bulmalarına imkan tanır. Dini açıdan bakıldığında ise, bu tür bir dayanışma ve hayır işi, ölen kişinin ruhu için de olumlu olarak kabul edilir.