Mevlana Celaleddin-i Rumi, 13. yüzyılda yaşamış olan bir mutasavvıf, şair, ve filozoftur. Anadolu’da yetişmiş, fakat aslen Afganistan'ın Belh şehrinden olan Mevlana, İslam tasavvuf geleneğinin en önemli temsilcilerinden biridir. Özellikle "Mesnevi" ve "Dîvân-ı Kebîr" gibi eserleriyle bilinir. Tasavvufi düşüncesini ve aşkı anlattığı bu eserleri, sadece İslam dünyası değil, batı dünyası tarafından da kabul görmüştür. Mevlana, tıpkı birçok büyük düşünür ve şair gibi, tarih boyunca değişen siyasi ve toplumsal dinamiklere rağmen, öğretileriyle günümüze kadar gelmiş ve kültürel bir ikon haline gelmiştir.

YAŞAMI VE EĞİTİMİ
Mevlana Celaleddin-i Rumi, 1207 yılında Belh şehrinde doğmuştur. Eğitim hayatına küçük yaşlarda başlamış ve zamanla İslam hukuku, felsefe, hadis, ve tasavvuf gibi birçok alanda kendini geliştirmiştir. Genç yaşlarda Anadolu'ya göç etmiş ve burada öğretmenlik yapmıştır. Özellikle Konya’da önemli bir eğitim merkezi oluşturmuş ve burada Mesnevi'yi yazmıştır.

MESNEVİ VE TASAVVUFİ ÖĞRETİLER
Mevlana'nın en tanınmış eseri "Mesnevi", tasavvufi öğreti ve felsefeyi anlatan 25.000'den fazla beyitten oluşan bir epiktir. Eserde aşkın, sabrın, ve insanın Tanrı'ya ulaşma yolunda nasıl bir hayat sürmesi gerektiğine dair birçok hikaye ve öğreti bulunur. Mevlana, eserinde dini ve felsefi konuları evrensel bir dille ele alır, bu sayede eser sadece Müslümanlar tarafından değil, birçok farklı kültür ve inanç sistemleri tarafından da kabul görmüştür.

SEMA VE DÖNEN DERVİŞLER
Mevlana'nın öğretileri sadece yazılı eserlerle sınırlı değildir. Onun etrafında oluşan Mevlevilik tarikatı, sema ritüeli ile tanınır. Dönen dervişler, Mevlana'nın öğretilerini bir meditasyon ve ibadet şekli olarak icra ederler. Sema, aşkın ve maneviyatın dansı olarak kabul edilir ve bu etkinlik hâlâ Türkiye'nin birçok bölgesinde ve dünya genelinde sergilenmektedir.