Tasavvuf, İslam'ın mistik bir yorumu olarak, özellikle Osmanlı İmparatorluğu döneminden bu yana Türk kültürünün önemli bir parçası olmuştur. Bu öğreti, bireyin kendini ve Tanrı'yı anlamasını, içsel bir huzur ve dinginlik kazanmasını amaçlar. Türkiye'de tasavvuf, dini, sosyal ve kültürel bir fenomen olarak kabul edilir. Türkler için tasavvuf sadece bir inanç sistemi değil, aynı zamanda müzik, edebiyat ve günlük yaşama yansıyan bir yaşam biçimidir. Eğitimden sanata, toplumsal değerlerden insan ilişkilerine kadar geniş bir yelpazede etkisini gösterir.

TARİHSEL KÖKENLER
Türkiye'de tasavvufun kökenleri, İslam'ın ilk yıllarına, Hz. Muhammed'in yaşadığı döneme kadar uzanır. Fakat tasavvufun Türk kültüründeki etkisi, özellikle Osmanlı döneminde doruğa ulaşmıştır. Osmanlı İmparatorluğu'nda tasavvuf, devletin resmi olmayan ama çok etkili bir parçasıydı.

TASAVVUF VE EDEBİYAT
Tasavvuf, Türk edebiyatında da önemli bir yer tutar. Divan edebiyatı, Fuzuli, Yunus Emre ve Mevlâna gibi büyük yazar ve şairlerin eserlerinde tasavvufi izler açıkça görülür. Bu eserler, Türk kültürü ve sanatı için vazgeçilmezdir.

TASAVVUFİ MÜZİK VE RİTÜELLER
Türkiye'de tasavvufun bir diğer önemli yansıması da müziktir. İlahiler, kaside ve naatlar, tasavvufi müzik geleneğinin önemli unsurlarıdır. Mevlevi Sema Törenleri gibi ritüeller, tasavvufun somutlaşmış hali olarak kabul edilir.

İNANÇTAN ÖTE: TASAVVUFUN MODERN YÜZÜ
Tasavvuf, günümüz Türkiye'sinde de hâlâ önemli bir yer tutmaktadır. Çağdaş yaşamın getirdiği stres ve karmaşa karşısında, tasavvuf birçok kişi için içsel bir sığınak olarak işlev görmektedir. Ayrıca, tasavvufun estetik ve felsefi boyutları da genç nesiller tarafından keşfedilmektedir.